Το σώμα μας επεξεργάζεται τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος μέσω της αφής, της όσφρησης, της γεύσης, της όρασης, της ακοής, του αιθουσαίου (αίσθηση ισορροπίας) και του ιδιοδεκτικού συστήματος (της αίσθησης του σώματος στο χώρο). Τα άτομα με αναπτυξιακές διαταραχές (αυτισμός, ΔΕΠ – Υ, δυσπραξία κ.λ.π) συχνά παρουσιάζουν δυσκολίες στην αισθητηριακή επεξεργασία, οι οποίες συνήθως προκαλούν περαιτέρω προβλήματα στη μάθηση, τη συμπεριφορά, την επικοινωνία και την καθημερινότητα του ατόμου. Για το λόγο αυτό η αισθητηριακή ολοκλήρωση εντάσσεται τόσο στο εργοθεραπευτικό όσο και στο λογοθεραπευτικό πρόγραμμα αποκατάστασης, με στόχο την αύξηση της λειτουργικότητας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ατόμου.